Van de cattlestation tot de Eyre of Peninsula

Sjonge, jonge de tijd is echt voorbij gevlogen. Het voelt soms nog als vorige week dat ik de eerste stappen op de cattlestation zette. Wat een onwijs gave ervaring en tijd heb ik daar gehad. De eerste paar weken echt wel moeten wennen aan het ritme en de mensen daar. Maar toen ik eenmaal m'n draai gevonden had kreeg ik echt plezier in het koken en bakken en zelfs enigzins in het schoonmaken. Het was lang geleden dat ik voor zo'n lange periode in een zelfde ritme zat. 's Ochtend om kwart voor 5 ging de wekker, dan zorgen dat er eieren met bacon klaar stond om 5.30u. Na het ontbijt, opruimen en de keuken schoonmaken. Dan beginnen met bakken en eventueel al wat voorbereiden aan het avond eten. Om 12u taaide ik af voor wat welverdiende vrije tijd. Dan om 16u terug de keuken in avond eten maken en zorgen dat dat klaar en warm was om 19u. Na het avond eten, opruimen, afwassen, biertje drinken en m'n bed in rond 21u. En de volgende dag weer van voor af aan en dat 6 dagen in de week. Geen wonder eigenlijk dat de tijd zo snel voorbij is gegaan daar. Verder regelmatig op een quad gereden, een middagje mogen helpen met het verplaatsen van wat vee, in een turkeys nest gezwommen en mee omhoog gegaan in de helicopter. Woehoe, super mooie tijden!!!
Op 21 oktober ben ik weggereden van de cattlestation op naar een nieuwe periode van reizen. Eerste stop Alice Springs.
Ik had vooraf al een tour en m'n hostel bed geboekt en had bedacht dat ik eerst even een dag wilde bij slapen na zo'n 700km gereden te hebben, voordat ik drie dagen naar Uluru, Kata Tjuta en Kings Canyon ging. Helaas bleek bij aankomst in het hostel dat er iets niet goed was gegaan met m'n booking en dat ik als optie had om de volgende dag al gelijk te vertrekken. Nog helemaal gaar van het rijden toch maar akkoord gegaan en vervolgens met een boodschappen lijstje de laatste spullen gaan kopen die ik nog had de komende dagen.
De volgende ochtend om 7 uur opgehaald, ik zat gelukkig nog in het 5u opstaan ritme :), en op naar Kings Canyon!
Waauwie wat gaaf! De eerste dag bestond de ochtend grotendeels uit reizen dus ik heb heerlijk kunnen bijslapen in de bus. Aangekomen bij de Kings Canyon bleek het gelukkig niet zo heel heet te zijn (lees 35 graden) en konden we de volledige wandeling doen. Als eerste de berg op en over om bij de Canyon te komen. Onderweg vertelde onze gids Britt, Booboo voor de reizigers, van alles over de planten en gebruiken van de Aboriginals in de omgeving. De Canyon zelf was erg mooi om te zien. Na een ongveer 4 uur durende hike stonden we weer volledig uigeput bij de bus.
Die nacht zouden we in swags onder de sterren slapen.
Een Swag is een waterproof canvas slaapcompartiment dat soms ook insect proof is. Alle swags komen met een schuim matras, en er kan comfortable in geslapen worden door er een slaapzak en hoofdkussen aan toe te voegen. Aldus mijn vrije vertaling van Wikipedia.
Eigenlijk is het een tent en matras in 1, veelal gebruikt in de outback om makkelijk in de buitenlucht te kunnen slapen.
Hoe dan ook, naast de sterren zou er ook een kampvuur zijn die nacht waar ons eten in bereid moest worden. Daar moest alleen nog wel even hout voor gesprokkeld worden. Dus wij met de hele groep een aantal dode bomen te lijf op jacht naar genoeg hout om het vuur lekker lang te laten branden voor ons eten en zodat de dingo's op afstand zouden blijven :D. Het eten was lekker en en ik heb de volgende ochtend pas een dingo ontwaard.
Nieuwe dag, nieuwe bestemming. Op naar Kata Tjuta, voorheen bekend als de Olgas. Weer een ontzettend mooie omgeving en een flinke hike berg opwaarts. Gelukkig genoeg tijd om weer een beetje bij te komen in de bus op weg naar Uluru. Of beter bekend bij het gros van de mensen als Ayers Rock.
Hier hebben we de zonsondergang gezien en de rots van kleur zien veranderen, heerlijk genietend van een hapje en een drankje. Lees noodles en bier, dit in tegenstelling tot alle luxe tours om ons heen die met een glas champagne en wat hors d'ouvres stonden te kijken naar hetzelfde. Toch zou ik het niet anders gewild hebben op dat moment.
's Avonds weer een kampvuur gemaakt, marshmellows in de fik gestoken, opgegeten en onder de sterrenhemel geslapen. Het voelde bijna weer als de tijd dat ik nog bij scouting zat. Toppie!!!
Volgende ochtend weer vroeg op om de zonsopgang ook te kunnen zien. Helaas was het die ochtend echt super koud, zo'n 15 graden en stond er een redelijk briesje, brrrrrrrrrrr. Zeker als je de maanden daarvoor in een gemiddelde temperatuur van 35 graden hebt gebivakeerd. Dus een grootdeel van de zonsopgang vanuit de bus bekeken, ook mooi hoor en een stuk comfortabler.
Inmiddels was hettijd voor onze laaste wandeling van de tour. Een rondje rond Uluru. De dag ervoor waren we al naar een waterplaats en inham geweest en had Booboo ons wat meer verteld over de waarde die de Aboriginals hechten aan de rots. Voor hun is het een heilige plaats en zij vinden het dan ook vreselijk dat mensen de rots beklimmen. Het mag nog steeds maar de beheerders van het park, een combinatie van Aboriginals en Parks Australia, maar de route omhoog wordt om het minste of geringste om veiligheids redenen gesloten, ook zeker om het beklimmen te ontmoedigen. Dus wij zijn er omheen gelopen in de vroege, koele ochtend. Een zeer indrukwekende tocht van zo'n 8 kilometre. Waar er regelmatig bordjes staan met het verzoek om op die plaats geen foto's te maken omdat dat daar een extra gevoelige/helige plaats voor de Aboriginals is. Gelukkig respecteerde iedereen dat ook.
Na wat laaste foto's terug de bus in en slapen tot aan Alice Springs.
Na terugkomst in Alice Springs heerlijk een paar dagen even aan het zwembad gelegen en bij geslapen.
Voor de reis van Alice Springs naar Adelaide was ik op naar een reismaatje. En die vond ik in de Canadese Caitlyn. Een gezellige jonge, enigzins wereld vreemde meid. Samen zijn we via de Flinders Range naar Adelaide gereden in 5 dagen. We zagen de omgeving veranderen van rode vlakke aarde, naar groene bergen. Ook onverwachts nog langs het dorpje gereden waar McLeods Daughters zijn opgenomen. Ik heb zelfs nog in de badkuip gelegen :D. Helaas momenteel niet de mogelijkheid om foto's van m'n camera en usb stick te laden en bij dit verslag te voegen, maar zij die geinteresseerd zijn kom vooral een keertje langs voor de verhalen en foto's :D.
Goed Adelaide, na zoveel maanden in de outback was het wel echt weer even wennen aan de hoeveelheid mensen, auto's, drukte, snelheid. Alles wat bij een stad komt kijken was ik een beetje ontwent merkte ik. Gelukkig een kamer voor mezelf en een parkeerplaats voor m'n auto kunnen vinden zonder vooraf te boeken en gedag gezegd tegen Caitlyn. PLanning was, paar dagen rust en op m'n gemakje Adelaide bekijken. Wederom liepen dingen anders dan van te voren bedacht. Al binnen een uur na aankomst een francaise ontmoet, Segolene, en daarmee opgetrokken. De dag erna had zij een ontmoeting met een Italiaan, Alex, om te kijken of ze samen de Great Ocean Road en Kangaroo Island zouden doen. Ik liep gezellig met ze mee en merkte dat het eigenlijk wel goed klikte met z'n drieen. Daar ik weliswaar later van plan was deze route te doen, realiseerde ik me ook dat de trip met z'n drieen en een eiegn auto vele malen voordeliger zou zijn. En hoe groot was de kans dat ik weer zulke gezellige reisgenoten zou vinden. Dus voorgesteld of ze het zagen zitten om met mij en m'n auto de trip te doen. Hier werd met erg veel enthousiasme op gereageerd, dus zo gezegd zo gedaan en de dag erna zaten we in de auto op weg naar Kangaroo Island. Weer geen rust genomen en de trip zouden we in 8 dagen afleggen omdat Alex dan weer terug moest zijn in Adelaide voor een vlucht naar Bali. Het weer werkte helaas echt totaal niet mee. Kou en regen viel ons al snel te deel. Toch bleef de natuur wonderschoon. Met name Kangaroo Island, ondanks dat ik deze trip voor de 2e keer deed, maakte diepe indruk. De zeeleeuwen en zeehonden, de kangaroos, de koala's, de kustlijn, de rotsen, de verborgen baaien en stranden. Allemaal even mooi.
Na K.I op naar de Great Ocean Road. Wederom genoten van de uitzichten en de kustlijn, ondanks dat het weer niet altijd even ideaal was. Uiteindelijk volledig uitgeput in Melbourne aangekomen. We hadden een hostel gevonden in St Kilda, net buiten de stad, met de bedoeling om 's avonds nog wat van de stad te gaan zien. In praktijk waren we allemaal zo moe dat we besloten om dan maar gezellig wat te drinken in het hostel en vroeg naar bed te gaan, aangezien Alex en mij nog een rit naar Adelaide wachtte de volgende dag.
De autorit naar Adelaide is een van de hoogte punten van m'n trip. Zo ontzettend gezellig en onwijs veel gelachen met Alex, echt jammer dat onze wegen daarna scheiden. Helaas hoort dat echt bij het reizen, constant nieuwe mensen ontmoeten, een leuke tijd hebben en dan weer ieder je eigen weg gaan. Het wordt wle makkelijker naar mate je langer reist, zeker ook omdat je je er al enigzins op insteld, maar leuk is het niet echt.
Terug in Adelaide had ik gelukkig m'n hostel al geboekt voor de komende 2 nachten en wilde ik eigenlijk wat langer blijven. Dit was helaas niet mgelijk dus na 2 nachten moest ik tch echt bedenken wat ik hierna wilde doen. Ik had in een van de vele brocherus die ik bekeken heb gezien dat de Eyre of Peninsula erg mooi moest zijn. Dus hup die auto weer in en op naar de volgende locatie. Ik had gedacht hier wel zo'n 2 weken mee bezig te kunnen zijn. Helaas, helaas het weer werkte weer eens niet mee. Weer kou en regen. Nu ben ik echt niet een onwijze mooi weer kampeerder, maar ik zie de lol er niet zo van in om in een tentje een betje de dag voorbij te zien trekken terwijl er bakken met water uit de hemel komen zetten. Wat dus tot gevolg had dat ik de trip in 1 week tijd heb gedaan in plaats van de geplande 2, en ik me weer in Adelaide bevond. Toen heb ik echt voor mezelf op de rem getrapt en gezegd tot hier en nu even niet verder. Sinds ik de cattlestaion verlaten had op 19 oktober tot dit moment, ongeveer 22 November alleen maar on the move geweest. Dus tentje opgezet net buiten Adelaide en daar eens rustig alles verwerkt en genoten van de stad, het niks doen en op sommige dagen ook zowaar van het weer :D.